మ‌న‌కు మ‌న‌మే చక్కిలిగింతలు పెట్టుకుంటే న‌వ్వు ఎందుకు రాదు.?

మ‌నం మ‌న ద‌గ్గ‌రి స్నేహితుల‌తో ఉన్న‌ప్పుడు చక్కిలిగింతలు పెట్టుకోవ‌డం వంటివి చూస్తాం. ఆ స‌మ‌యంలో మ‌నం పగలబడి నవ్వుతాం.. చక్కిలిగింతలు త‌ప్పించుకోవ‌డం కోసం ప‌క్క‌కు పరిగెత్తుతాం. అయితే మ‌న‌కు మ‌నమే చక్కిలిగింతలు పెట్టుకుంటే ఏమవుతుంది.? ప‌క్క‌వాళ్లు చక్కిలిగింతలు పెట్టడం వ‌ల్ల క‌లిగిన‌ అనుభూతి మ‌న‌కు మ‌నం చక్కిలిగింతలు పెట్టుకోవ‌డం వ‌ల్ల ఎందుకు రాదు.? తెలుసుకుందాం.

మన మెదడు చాలా పదునైనది. తెలివైనది. అది మన స్వంత చర్యలను గుర్తిస్తుంది. మ‌న‌కు మ‌నం చక్కిలిగింతలు పెట్టుకోవడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు.. మనం ఏమి చేయబోతున్నామో మ‌న‌ మెదడుకు ముందే తెలుసు. అందువల్ల.. ఆ స్పర్శ వింతగా అనిపించదు.. శరీరం ఎలాంటి ఫన్నీ ప్రతిచర్యకు లోనుకాదు.

మరొకరు మ‌న‌కు చక్కిలిగింతలు పెట్టినప్పుడు.. మ‌న‌ మెదడు స్పర్శను ముందుగా అంచనా వేయదు. అది హ‌ఠాత్తుగా జ‌రిగే ప‌రిణామం. దీని కారణంగా శరీరం వెంటనే స్పందించడం ప్రారంభిస్తుంది. దాంతో మ‌నం నవ్వడం ప్రారంభిస్తాం.

శరీర కార్యకలాపాలను నియంత్రించే మన మెదడులోని ప్రత్యేక భాగమైన సెరెబెల్లమ్ ఈ మొత్తం ఆటకు సూత్రధారి. మనకు మనం చక్కిలిగింతలు పెట్టుకున్నప్పుడు.. చిన్న మెదడు స్పర్శ మన స్వంత చర్య అని లెక్కిస్తుంది.. కానీ మరొకరు మనకు చక్కిలిగింతలు పెట్టినప్పుడు.. అది ఒక కొత్త అనుభవంగా మారుతుంది.. దీనివల్ల మన శరీరం ఆశ్చర్యపడి వెంటనే ప్రతిస్పందిస్తుంది.

చక్కిలిగింతలు కేవలం వినోదం కోసం మాత్రమే కాదు.. అది మన శరీర భద్రతా వ్యవస్థలో ఒక భాగం.. ఈ సహజ ప్రతిచర్య మన పూర్వీకుల కాలంలో.. మానవులు అడవులలో నివసించినప్పుడు శరీరంలోని సున్నితమైన భాగాలను రక్షించడానికి ఉద్భవించింది.

మెడ, కడుపు, చంకలు వంటి సున్నితమైన, హాని కలిగించే శరీరంలోని భాగాలలో సాధారణంగా చక్కిలిగింతలు ఎక్కువగా కనిపిస్తాయి. ఎవరైనా మనకు చక్కిలిగింతలు పెట్టినప్పుడు.. ఈ ప్రాంతాన్ని తాక‌డం సురక్షితం కాదని మెదడుకు సంకేతాలను పంపుతుంది. మనల్ని దూరంగా వెళ్లమని బలవంతం చేస్తుంది.